Terwijl ik dit schrijf is het maandag. Niet zomaar een maandag, maar de maandag voor de landelijke intocht van Sinterklaas. Sinds jaren de dag dat het Sinterklaasjournaal begint. En niet alleen dat, maar de spanning van Sinterklaas doet zijn intrede in huis voor de komende maand. Voor veel kinderen is dit een hele drukke periode. Voor kinderen met autisme is dit een moeilijke maand. Er zijn zoveel dingen anders, dat het vaak gepaard gaat met kinderen met meltdowns, huilbuien en ander gedrag dat vooral voor het kind niet fijn is. Structuur en duidelijkheid is vaak ver te zoeken. In dit blog vertel ik graag over de keuzes die wij hebben gemaakt toen de kinderen klein waren. Alles om de rust enigszins te kunnen bewaren.
Wanneer begin je?
Zoals ik eerder al aangaf begint het hele Sinterklaas officieel op de avond van het Sinterklaasjournaal. Al liggen in de supermarkten het snoepgoed en chocolade letters al maanden in de schappen. Bij ons werd het Sinterklaasjournaal altijd trouw gekeken. Zelfs nu kijken ze het nog, omdat het zo gezellig is. Verder deed ik dan nog helemaal niets aan Sinterklaas. We begonnen altijd met Sinterklaas vieren op de dag van de landelijke intocht. Dan was hij er immers pas echt. En dan heb je nog 3 weken plezier. Dus ook nog geen verlanglijstjes maken of kleurplaten en tekeningen maken.
Doe je aan alles mee?
Toen de oudsten twee nog kleine peuters waren, wilde ik vol in de Sinterklaasvreugde meegaan. Ik wilde overal schoentjes zetten en het vieren. Het kon haast niet gek genoeg. Toen we wisten dat onze dochter autisme had, ben ik dit flink gaan downgraden. Ik merkte namelijk dat het alleen maar spanning gaf om je schoen ook bij de supermarkt te zetten. Ik ben toen eens gaan kijken wat we wel zouden doen en ik besloot alleen thuis schoenen te zetten en pakjesavond te vieren. Met mijn kleine kleutertjes deed ik dit een paar keer week, maar de spanning was iedere avond en de daaropvolgende ochtend te groot. Zeker onze jongste zoon kon het niet aan. Dus toen werd het 2x per week schoenzetten. Het thuis schoenzetten en de activiteiten op school maakten het al heftig genoeg.
Hoe bied je structuur in deze periode?
Wij gebruikten altijd al een planbord. Tijdens Sinterklaas gebruik ik die op de normale manier, dus schooldagen, wanneer ze naar opa en oma gaan, gymles etc. Op de kastdeur hangt altijd een aftelkalender. Op deze kalender zette ik met tekeningetjes en tekst wanneer ze hun schoen mochten zetten, wanneer wij pakjesavond vieren en wanneer op school bepaalde Sintactiviteiten zijn. De dag die geweest is kan doorgestreept worden of voorzien van een leuke sticker. Ook dit jaar hang ik er weer een op voor de jongste. Ook voor oudere kinderen kan een aftelkalender houvast geven in deze roerige periode. Alleen zet je er dan geen schoen zetten op, maar wanneer ze lootjes gaan trekken. Je kunt nu hele fijne aftelkalenders downloaden op mijn site, waar genoeg ruimte is voor jouw eigen invulling.
Versieren
Sinterklaas is een drukke periode voor kinderen met autisme. Er komen al zoveel prikkels op ze af. Zeker op school. Thuis wilde ik gewoon een rustige plek zijn. Dus ik heb er voor gekozen om het huis niet uitgebreid te versieren. Geen slingers, ballonnen, vlaggetjes etc. Zo nu en dan wel een vrolijk muziekje. Ook hadden ze een mand met verkleedkleren en stond er een stapel Sinterklaasboeken. Door het thuis zo rustig mogelijk te houden, konden ze bijkomen van alle drukte op de andere plekken. Op pakjesavond deed ik soms een beetje versiering. Of een slinger of een paar vlaggetjes.
Verlanglijstje
Mijn kinderen kiezen voor hun verjaardag hun eigen cadeautjes uit, We gaan samen naar de winkel en kopen het. Ze kiezen ook hun inpakpapier uit en kunnen naar hun cadeaus kijken totdat ik het inpak de avond voor hun verjaardag. Toen de jongste heel klein was en nog geen besef had van Sinterklaas, mochten de oudsten op hun lijstje schrijven wat Sinterklaas echt moest kopen. Ik had ze verteld welk budget Sinterklaas had. Zodra ze dit in de schoen hadden gedaan, gaf Sinterklaas altijd een reactie dat het helemaal in orde kwam en de cadeaus klaar stonden. Dit werkte erg goed. Ook met de jongste deden we dit. Maar onze jongste zoon vond Sinterklaas erg moeilijk. Hij had al vrij snel 2 a 3 jaar door dat het een raar spel was. En met 4 jaar bleef hij maar vragen of ik Sinterklaas was en waar ik de cadeautjes had verstopt. Ik vroeg hem of hij wilde dat ik Sinterklaas was en hij gaf aan dat hij dat heel graag wilde. Dus toen heb ik het hem verteld (groep 1) Meteen daarna begon hij over de cadeautjes. Hij was zoooo gespannen. Hij moest zien of ik echt de Legotrein had gekocht. Natuurlijk heb ik het hem laten zien. We hebben de doos zelfs opengemaakt om te kijken of het er echt in zat. Vervolgens heeft die doos op onze kast gestaan, zodat hij hem vanuit zijn hoogslaper kon zien staan.
Pakjesavond
Het zal je niet verbazen dat met een kind dat zo op is van de stress, pakjesavond op 5 december vieren een onmogelijke opgave was. Tot het moment van de Legotrein vierden we het altijd in het weekend rondom 5 december. Vanaf het moment dat hij niet meer geloofde hebben we pakjesavond nooit meer gevierd rond 5 december. Soms een week na de intocht. We hebben zelfs een jaar gehad, waarin het even heel moeizaam met hem ging, dat we het vierden na de intocht. Wat gaf dat een rust. Hij wist al wat hij kreeg van te voren, hij kreeg het meteen en de stress was weg. Dat was een rare Sinterklaas maar wel een hele rustige. Ik kan ook zeker aanraden om te kijken wat jouw kind nodig heeft. Want voor wie doe je het? Voor jezelf of voor jouw kind?
Voor de denkertjes
Tot slot wil ik nog kwijt dat Sinterklaas en alle verhalen rondom hem, voor kinderen met autisme moeilijk te begrijpen zijn. Zeker als het Sinterklaasjournaal iets anders vertelt dan op school. Ook kan het gebeuren dat ze nadenken over dingen zoals lopen op het dak, en dit dan niet kunnen geloven. Met als gevolg honderdduizend vragen. Onze dochter was erg angstig, dus die vond het hele idee van iemand in huis 's nachts vooral eng. Ook dat je de deur open zou laten bezorgde haar de kriebels, want zo kunnen er dus ook andere mensen in huis komen. Dus hebben we verteld dat Piet altijd kwam als wij nog wakker waren.
Zet jouw kind op één.
Sinterklaas is dus een moeilijk en complexe periode. Het kan erg leuk zijn, maar voor veel kinderen met autisme is het een heftige en soms angstige periode. In dit blog heb ik beschreven hoe wij dit gedaan hebben. Ik denk dat het vooral belangrijk is dat je bij alle beslissingen kijkt naar wat jouw kind nodig heeft, naast de duidelijkheid en structuur bieden. Als een kind de hele maand zwaar overprikkeld is, is het voor het kind niet meer leuk. Dus stel jezelf bij alle activiteiten de vraag voor wie je het doet. En voor kinderen met autisme is minder soms veel fijner.